Παρασκευή, Αυγούστου 25, 2006

Ο Γρηγόρης του Αλκίνοου και της Μαρίτας

   Ο Γρηγόρης πήγε σήμερα στον νευρολόγο. Ή μάλλον έτσι του είχε πει ο πατέρας Αλκίνοος. Όταν πήγε στο γραφείο του νευρολόγου και ετοιμάστηκε σεμνός όπως πάντα τρίβοντας το δεξί του μάγουλο να χτυπήσει το κουδούνι, είδε κάτω από το όνομα του γιατρού μια άλλη ειδικότητα : "Ψυχολόγος". Ο πατέρας Αλκίνοος για ακόμα μία φορά τον είχε κοροϊδέψει. Όπως τότε που τον έλεγε να μην πίνει πορτοκαλάδα ΕΨΑ γιατί δεν πρέπει. Είχε αιμάτωμα στο πόδι μετά από ένα ατύχημα στο ποδ...όσφαιρο και έπαιρνε φάρμακα τα οποία δεν επέτρεπαν την κατάποση καφεΐνης, έλεγε ο πατέρας. Και ως γνωστόν η πορτοκαλάδα ΕΨΑ έχει τεράστιες ποσότητες καφεΐνης.

   Παρά την αρχική έκπληξη, μπήκε με θάρρος στο γραφείο του ψυχολόγου, όπου αντίκρισε έναν κύριο γαλήνιο, πρόθυμο να ακούσει περισσότερο παρά να μιλήσει, με τον οποίο είχε μία πολύ βαθιά συζήτηση σχετικά με την ασυγκράτητη επιθυμία του Γρηγόρη να καταστρέφει ότι βρίσκεται γύρω του. Το τζάμι του αυτοκινήτου που θρυμματίστηκε σαν ένα κομμάτι σοκοφρέτας όταν ακούμπησε μαγικά πάνω του η γροθιά του Γρηγόρη, το κινητό τηλέφωνο που βυθίστηκε αναπάντεχα σε μία λίμνη με την βοήθεια του Θεού, μιας μεγάλης λακκούβας και της άστοχης συμπεριφοράς του Νικόλαου, το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι που ο πατέρας Αλκίνοος μετέτρεψε σε τρυπάνι, την οθόνη που για χρόνια ταλαιπωρούσε τα μάτια του με την τρεμάμενη εικόνα και την οποία αντικατέστησε πολύ αργά με μια TFT, τον ανυποψίαστο Γερμανό τουρίστα που ζήτησε από τον Γρηγόρη να συνδράμει ώστε να τοποθετηθεί σωστά το καρεκλάκι μωρού στο αυτοκίνητό του.

   Η συζήτηση κράτησε εξήντα λεπτά. Εξήντα λεπτά ακριβώς. Εξήντα λεπτά κατά τα οποία ο Γρηγόρης αναπόλησε τις όμορφες στιγμές αδρεναλίνης και πλήρης έκστασης που έζησε τα τελευταία χρόνια δίπλα σε φίλους και γνωστούς που ήταν πρόθυμοι να τον φτάσουν στα άκρα. Εξήντα λεπτά κατά τα οποία ο Γρηγόρης αποφάσισε να μην αλλάξει. Αποφάσισε να μείνει όπως ακριβώς ήταν, να βρίσκει δηλαδή διεξόδους στην δύσκολη καθημερινότητα απλούς και ανέξοδους. Το ξύλο και την καταστροφή. Άλλοι πίνουν, άλλοι καπνίζουν, άλλοι παίρνουν ναρκωτικά, άλλοι παίζουν μουσική. Ο Γρηγόρης θα καταστρέφει. Έτσι εκτονώνεται και είναι δικαίωμά του.

   Τα εξήντα λεπτά πέρασαν. Ο Γρηγόρης πλήρωσε πενήντα ευρώ στο τέλος της συνεδρίας. Πενήντα ευρώ για εξήντα λεπτά. Αμέσως έκανε τον καταθλιπτικό συλλογισμό : «Για να βγάλω 50 ευρώ πρέπει να δουλέψω 2 μέρες». Ο γαλήνιος ψυχολόγος είχε δουλέψει μόνο 60 λεπτά. Άρχισαν να τον κυριεύουν συναισθήματα αγανάκτησης, θυμού και οργής. Έπρεπε να βρει διέξοδο. Και την βρήκε. Φεύγοντας από το γραφείο του ψυχολόγου πήρε μαζί του και κάτι αναμνηστικό. Πήρε μαζί του το χερούλι της πόρτας, αποδεικνύοντας ότι ο ψυχολόγος είχε κάνει καλά την δουλειά του. Τον έκανε να ανακαλύψει και να αποδεχθεί τον πραγματικό του εαυτό!

   Γρηγόριε να 'σαι καλά πάντα και να μείνεις όπως είσαι. Εμείς σ' αγαπάμε!!!